اگر می‌خواهیم زندگی پاک و مقدسی در اتحاد با مسيح داشته باشيم، باید نسبت به دنیا و خواسته‌های نفسانی خود بمیریم. وقتی از اسارت گناه آزاد شویم، در قيد شریعت نيز نخواهيم بود.‏

با توکل به روح‌القدس می‌توانیم زندگی مقدسی داشته باشیم. روح‌القدس درقلب ما ايماندارانِ به مسيح ساکن است و ما را هدایت می‌کند. خدا روح خود را به ما بخشيده که پيوسته در زندگی ما عمل نمايد.‏

مکاشفۀ عام و خاص خدا، هر‌دو با‌هم در زندگی ما عمل می‌کنند تا در دستان خدای پدر قرار داشته باشیم، و به‌وسیلۀ پسر و روح‌القدس در رابطه با خدای پدر رشد کنیم و این رمز شادی ما مسيحيان است.‏

اگر از عیسی مسيح خداوند که بر صليب مُرد و از مردگان برخاست بخواهیم که نجات‌دهندۀ ما باشد، اين لياقت را می‌يابيم که نام‌مان در دفترحيات بره، ثبت شود. این باعث شادمانی حقيقی و ابدی ما خواهد بود.‏

زمانی که به مسيحِ از مردگان قيام نموده ايمان می‌آوريم، از او به‌گونه‌ای شادی‌ دريافت می‌کنيم که برای داشتن يک زندگی پيروزمند کافی می‌باشد. حضور مسيح زنده، جواب‌گوی تمام نيازها و سئوالات ما است.‏

وقتی ما کار تمام‌شده و فداکارانۀ مسيح را که به‌منظور کفارۀ گناه و نجات ما بر صليب انجام شد به‌یاد می‌آوریم، هم در زندگی‌مان انگیزه برای خدمت ايجاد می‌شود و هم شادی و خوشی حقيقی نمايان می‌گردد.‏

اگر با پدر آسمانی خود در اتحاد با مسيح، رابطه و مشارکتی صميمی داشته باشيم و کلام خدا را اطاعت کنيم، شادی مسيحی در ما افزايش می‌يابد و به‌خاطر محبت خدا و دوستی با او در شادمانی به‌سر می‌بريم.‏

داشتن رابطۀ صميمی با خدا و حضور او باعث شادی ما است، اما وجود گناه دانسته و اعتراف نشده باعث تيرگی رابطۀ ما با خدا می‌شود. با اعتراف به گناه و زندگی فروتنانه در حضور خدا، در مسيح شاد باشيم.‏