Persian/Fa : [ " منم، تنها در میان تن‌هایی بی‌صدا.آفتاب، گاهی از غرب می‌دمد،و مهتابم، انگار هرگز قصد غروب ندارد.دست‌هایم را، زجه‌زنان،به آسمانی کبود و بی‌پاسخ می‌کوبم.طنابی نامرئی راگره می‌زنم دور امیدی کمرنگ،شاید نجاتی باشد از مرداب گل‌گرفته‌ی درونم.نفس‌هایم—کش‌دار، خسته، شاید هم واپسین.همه‌چیز تار است.همه‌چیز سنگین.اتاق، در مهی غلیظ گم شده،و ریه‌هایم،با خس‌خسی زخمی،ترانه‌ای از خستگی می‌نوازند.دیدگانم...نمی‌بینند.نمی‌خواهند.و باز هم...کلافه‌ام. " ]English : [ " I am alone,Surrounded by silent, lifeless bodies.Sometimes, the sun rises from the west,And my moon never sets.I cry out,Raising my hands to a sky bruised and silent.I tie a knot—around an invisible rope,hoping it might pull mefrom the muddy swamp within.My breaths—long, weary,perhaps even the final ones.Everything is blurred.Everything is heavy.The room, lost in a thick fog,and my lungs,play a song of exhaustionwith every wheezing note.My eyes…no longer see.No longer want to.And once again…I am restless. " ]----------------------------Text Persian : بگذار از دستت بروندآنها لیاقت بودن کنار الماس زیبایی چون تو را ندارند زیبای منتو گرانبهایی ، بودن کنارت آسان نیستبگذار بروندمن جور هندوستان کشیده ام تا کنار طاووسم بمانمبگذار بروندتو با ارزش تر از تمام این حرفهایی محبوب منتو خودت خدایی ، آن‌کس که به تو سجده نکند ، رانده شده از بهشتی است بی همتاوالاتر از آنچه که حتی شنیده ایماما تو را دیده ایمتو والاتر از تمام گفته های منیبگذار تنها من باشم که حسرت بودن کنارت ، دارد هر دم جانم رو می‌گیرد آنان نمی‌دانند چه نعمتی است کنار تو راه رفتنبا تو خیابان ها را گشتنبا تو خالی شدن از تمام غمهای جهانآنها نمی‌دانند و نخواهند دانستچه لذتی است بوییدن بوی توچه خوابی است ، خوابیدن در خواب توچه دنیایی است ، گشتن آن با توو آن بوسه ، که بگذار بین خودمان بماندآری محبوب بی همتای منرها کن ، چون تو آزاد و رها هستیهیچ بند و زنجیری نخواهد توانست تو را اسیر خود کندتو رها بخش این جهان بی ارزش هستیتو جان دهنده به این روح بی احساس هستیرها کن محبوب منرها کنText English : Let them go.They do not deserve to stand beside a diamond like you, my beautiful one.You are rare, precious—being near you is not easy.Let them go.I bore the burdens of a distant land just to remain beside my peacock.Let them go.You are worth more than all these empty words, my beloved.You are divine itself—and those who do not bow to youare cast out from a paradise beyond compare,higher than anything we've ever heard—but you, we have seen.You are above all I could ever say.Let it be only me—the one who dies a little more with every breath,longing just to be near you.They don’t knowwhat a blessing it is to walk beside you,to wander the streets with you,to be emptied of the world's sorrows in your presence.They don’t know—and they never will—what joy it is to breathe your scent,what dream it is to sleep inside your dream,what a world it is to explore it with you.And that kiss…let’s keep that just between us.Yes, my unmatched beloved—let them go.For you are wild and free,and no chain can ever bind your spirit.You are the one who frees this worthless world.You are the giver of life to this numb soul.Let them go, my love.Let them go.---------------------------My Social Media Account's : https://redl.ink/armanariya